Схемы аб'екта як адасобленага, але не самастойнага арыенціра ў прасторы ва ўласных імёнах геаграфічных аб'ектаў Беларусі

Abstract

На прыкладзе тапонімаў Беларусі, якія рэпрэзентуюць апасродкаваны характар успрымання адзінкавых геаграфічных аб'ектаў, паказаны паступальнасць развіцця граматычнага і семантычнага бакоў тапазнака, іх абумоўленасць відам аб'екта намінацыі, прыстасаванасць тапазнакаў да падтрымкі адзін аднаго пры намінацыі аб'ектаў тапанімічнай прасторы. = A consistent development of grammatical and semantic aspects of a toponymic sign, their dependence on the type of a toponym, and adaptability of place names to support each other while naming the objects of a toponymic space are shown on the example of Belarusian toponyms representing indirect nature of the perception of geographical objects.