Касмонімы ў легендзе “Мірадж”: праблемы этымалогіі

Abstract

У легендзе “Мірадж” з Кітаба А. Хасяневіча (1832) аб нябесным падарожжы прарока Мухамеда да Боскага трона для абазначэння наведаных ім сямі нябёсаў выкарыстана арабская лексіка. Высвятленне матывацыйнай прыметы гэтых назваў скаладае змест публікацыі. У выніку праведзенага назірання высветлілася, што большасць касмонімаў этымалагізуецца, матывацыйныя прыметы назваў пятага (Сафы), шостага (Халіса), сёмага (Фаўка), а таксам, з пэўнай агаворкай, чацвёртага (Мазіна) і, магчыма, першага (Рафа) нябёсаў дастаткова празрыстыя. Выбар найменняў у гэтых выпадках абумоўлены галоўным чынам найбольш выразнымі, кідкімі прыметамі, якімі характарызуюцца нябёсы або прадметы, якія там знаходзяцца, а таксама ўражаннем наведвальніка і месцам, размяшчэннем аднаго неба адносна другога. У публікацыі прыводзіцца таксама этымалагічная даведка арабскай назвы варотаў на першым небе (Хафіз). = For the description of the seven circles of heaven in the legend “Mi‘rağ” from the Kitab written by A. Khasianyevich in 1832 about the ascension of Prophet Muhammad into heaven Arabic vocabulary is used. Finding out the motivational indications of these names makes up the contents of this publication. The research work revealed the fact, that the main part of the astronyms has been etymologized, the motivational indications of the names for the fifth (Safi), sixth (Halisa), seventh (Fawqa) and with the proviso for the fourth (Mezina), and perhaps for the first (Rafa) heaven are quite transparent. The choice of the names in these cases is determined mainly by the most expressive catchy signs, which characterize heaven or objects there, by the impressions of the visitor as well, by the location of one heaven to another too. The etymology reference about the Arabic name for the gates on the first heaven (Hafiz) is also made in this publication.