Кагнітыўна-семантычная катэгарызацыя парэміялагічных адзінак паводле адносін да рэчаіснасці

Abstract

У артыкуле разглядаецца семантыка парэміялагічных адзінак (прыказак) з пункту гледжання яе адносін да навакольнага свету як аб’екта пазнання, ацэнкі, верыфікацыі і вербалізацыі. Гэта дазваляе дыферэнцыраваць прыказкі на кагнітыўна рэлевантныя семантычныя катэгорыі (тыпы) на падставе своеасаблівасці розных спосабаў адлюстравання ў моўнай свядомасці ўяўленняў аб тыповых сітуацыях рэчаіснасці. Мэта даследавання – вызначыць і апісаць асноўныя кагнітыўна-семантычныя катэгорыі (тыпы) прыказак па крытэрыю “адносіны да рэчаіснасці” ў эмпірычным, аксіялагічным, анталагічным і лагічным аспектах. = The article examines the semantics of paremiological units (proverbs) from the point of view of its relationship to the surrounding world as an object of cognition, evaluation, verification and verbalization. This allows us to differentiate proverbs into cognitively significant semantic categories (types) based on the characteristics of different ways of reflecting ideas about typical situations of reality in the linguistic consciousness. The purpose of the study is to identify and describe the main cognitive-semantic categories (types) of proverbs according to the criterion of “attitude to reality” in empirical, axiological, ontological and logical aspects.