Асвета ў беларускай этычнай канцэптасферы

Abstract

У артыкуле канцэпт “асвета” разгледжаны ў святле лінгвакультуралогіі як аксіялагічна значны канцэпт, у складзе якога выдзяляюцца наступныя кампаненты: вобразны (кніга, галава, ежа для розуму, галава), паняццевыя (‘важнасць асветы ў жыцці чалавека’, ‘адукаванасць – галоўная рыса сапраўднага чалавека’, ‘важная роля сям’і і школы ў навучанні’, ‘навучанне – нялёгкі працэс, даступны не ўсім’ і г. д.), ярка выражаны каштоўнасны кампанент. Навуковая навізна артыкула заключаецца ў выяўленні багатага культурнага фону і аксіялагічнага зместу канцэпту “асвета” на матэрыяле кантэкстаў з беларускамоўных крыніц (у першую чаргу, у літаратурных і фальклорных афарызмах). Атрыманыя вынікі могуць знайсці прымяненне ў далейшых даследаваннях – як лінгвістычных, так і ў гуманітарных увогуле (сацыялогія, псіхалогія, этналогія, педагогіка). Выяўлена цесная сувязь даследаванага канцэпту з канцэптамі “сям’я”, “памяць”, “праца”, “дабрабыт”, “чалавек”.