Педагогіка міжкультурных стасункаў: лінгвакультурныя асаблівасці фразеалагізмаў

Abstract

Артыкул прысвечаны праблеме дасягнення паразумення паміж удзельнікамі міжмоўных і міжкультурных стасункаў пры ўжыванні фразеалагізмаў і ўстойлівых выразаў. Дадзеная праблема знаходзіцца на скрыжаванні вывучэння лінгвістыкай (паколькі задзейнічаны розныя мовы), культуралогіяй (бо мова – гэта ў першую чаргу адлюстраванне этнакультурнага коду, вызначэнне нацыянальнай адметнасці, праява этнапсіхалогіі пэўнага народа праз міжмоўныя стасункі) і этнапедагогікай (паколькі ўстойлівыя выразы і фразеалогія любой мовы непасрэдна звязаны з правіламі грамадскай жыццядзейнасці, з выхаваннем падрастаючага пакалення, з агульнанародным ідэалам дасканалага чалавека). На прыкладзе беларускай, рускай, польскай і балгарскай моў праведзена супастаўляльнае даследаванне магчымасцей ужывання безэквівалентных фразеалагізмаў і ўстойлівых выразаў падчас міжмоўных стасункаў паміж прадстаўнікамі беларускай і рускай моў (усходнеславянская група моў), польскай мовы (адна з заходнеславянскіх моў), балгарскай (адна з паўднёваславянскіх моў). = The article is devoted to the problem of achieving understanding between the participants of interlingual and intercultural relations in the use of phraseology and stable expressions. This problem is at the intersection of the study of linguistics (because different languages are involved), cultural studies (because language is primarily a reflection of the ethnocultural code, definition of national identity, manifestation of ethnopsychology of a people through interlingual relations) and ethnopedagogy (as stable expressions of any language and phrase connected with the rules of public life, with the upbringing of the younger generation, with the national ideal of the perfect man). On the example of Belarusian, Russian, Polish and Bulgarian languages, a comparative study of the possibilities of using nonequivalent phraseology and stable expressions during interlingual relations between representatives of Belarusian and Russian languages (East Slavic group of languages), Polish (one of the West Slavic languages), Bulgarian (one of the South Slavic languages).